چرا روی هر درب بطری آبجو، درب بطری ۲۱ دندانه وجود دارد؟

در اواخر دهه ۱۸۰۰، ویلیام پیت درب بطری ۲۴ دندانه‌ای را اختراع و ثبت اختراع کرد. درب ۲۴ دندانه‌ای تا حدود دهه ۱۹۳۰ به عنوان استاندارد صنعتی باقی ماند.
پس از ظهور دستگاه‌های اتوماتیک، درب بطری به طور خودکار در شلنگی که نصب می‌شد قرار می‌گرفت، اما در فرآیند استفاده از درب ۲۴ دندانه، مسدود کردن شلنگ دستگاه پرکن اتوماتیک بسیار آسان شد و در نهایت به تدریج به درب بطری ۲۱ دندانه امروزی استانداردسازی شد.
آبجو حاوی مقدار زیادی دی اکسید کربن است و دو الزام اساسی برای درب بطری وجود دارد، یکی آب‌بندی خوب و دیگری داشتن درجه خاصی از انسداد که اغلب به عنوان یک درب قوی از آن یاد می‌شود. این بدان معناست که تعداد پلیسه‌ها در هر درب باید متناسب با سطح تماس دهانه بطری باشد تا اطمینان حاصل شود که سطح تماس هر پلیسه می‌تواند بزرگتر باشد و آب‌بندی موج‌دار در قسمت بیرونی درب، اصطکاک را افزایش داده و باز شدن را تسهیل می‌کند، که درب بطری ۲۱ دندانه‌ای بهترین انتخاب برای برآورده کردن این دو الزام است.
و دلیل دیگری که تعداد دندانه‌های روی درب بطری ۲۱ است، مربوط به درب بازکن بطری است. آبجو حاوی مقدار زیادی گاز است، بنابراین اگر به طور نادرست باز شود، به راحتی به افراد آسیب می‌رساند. پس از اختراع درب بازکن بطری، دندانه‌های اره به طور مداوم اصلاح شدند و در نهایت مشخص شد که درب بطری ۲۱ دندانه، ساده‌ترین و ایمن‌ترین روش برای باز کردن است، بنابراین امروزه می‌بینید که تمام درب‌های بطری آبجو ۲۱ دندانه دارند.